rośliny zielne

См. также в других словарях:

• kauczukodajny — ∆ Rośliny kauczukodajne «drzewa, krzewy, rośliny zielne zawierające w soku mlecznym substancje, z których otrzymuje się kauczuk naturalny, rosnące dziko i uprawiane w strefie tropikalnej; rośliny kauczukonośne» …   Słownik języka polskiego

• darniowy — przym. od darń (zwykle w zn. 1) Ziemia darniowa. ∆ Rośliny darniowe «trwałe rośliny zielne (trawy, mchy, widłaki i inne) tworzące niskie, zwarte kobierce» ∆ geol. Ruda darniowa «osadowa skała żelazista pochodzenia biochemicznego, składająca się… …   Słownik języka polskiego

• kolbokwiatowiec — m II, D. kolbokwiatowiecwca; lm M. kolbokwiatowiecwce, D. kolbokwiatowiecwców bot. kolbokwiatowce «Spadiciflorae, rząd roślin z klasy jednoliściennych, mających najczęściej kwiatostany kłosokształtne typu kolby; należą tu rośliny zielne i… …   Słownik języka polskiego

• ukośnicowaty — + bot. ukośnicowate «Begoniaceae, rodzina roślin z klasy dwuliściennych, obejmująca rośliny zielne i krzewy występujące na obszarach tropikalnych, u nas uprawiane jako rośliny ozdobne doniczkowe i kwietnikowe ze względu na piękne liście i kwiaty» …   Słownik języka polskiego

• zielny — przestarz. przym. od ziele (dziś żywy w terminologii botanicznej) ∆ bot. Rośliny zielne «rośliny roczne, dwuletnie lub wieloletnie (byliny) o pędach nadziemnych nietrwałych, miękkich» …   Słownik języka polskiego

• makia — ż I, DCMs. makii; lm D. makii (makij) bot. «zarośla utworzone przez wiecznie zielone, twardolistne krzewy, skarlałe drzewa, aromatyczne rośliny zielne, występujące w wilgotniejszych przybrzeżnych regionach strefy śródziemnomorskiej» ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• nanerczowaty — + bot. nanerczowate «Anacardiaceae, rodzina roślin dwuliściennych, rozpowszechnionych w pasie zwrotnikowym i podzwrotnikowym oraz w cieplejszych okolicach stref umiarkowanych; obejmuje drzewa i krzewy, rzadziej rośliny zielne» …   Słownik języka polskiego

• szorstkolistny — + bot. szorstkolistne «Boraginaceae, rodzina roślin dwuliściennych obejmująca ponad 1500 gatunków występujących w strefie umiarkowanej i międzyzwrotnikowej; należą do niej przeważnie rośliny zielne o szorstko owłosionych liściach, np.… …   Słownik języka polskiego

• ziele — n I; lm M. zioła, D. ziół 1. częściej w lm «roślina roczna, dwuletnia lub wieloletnia o pędach nadziemnych miękkich, nietrwałych; roślina zielna; w lp także w znaczeniu zbiorowym» Aromatyczne zioła. Zioła lecznicze, przyprawowe. Uprawiać, zbierać …   Słownik języka polskiego

• ziele — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm M. ziół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}częściej w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} roślina roczna, dwuletnia lub wieloletnia o nietrwałych pędach nadziemnych; roślina zielna : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• psylofit — m IV, D. u, Ms. psylofiticie; lm M. y paleont. psylofity «Psilophytinae, klasa niewielkich (do 50 cm) paprotników kopalnych, które pojawiły się w górnym sylurze, a wymarły w karbonie; najpierwotniejsze, wodne (przybrzeżne), zielne rośliny… …   Słownik języka polskiego